- runcator
- runcātŏr, ōris, m.
sarcleur.
* * *runcātŏr, ōris, m. sarcleur.* * *Runcator, pen. prod. Aliud verbale. Columel. Sarcleur.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
eschardonneur — Eschardonneur, m. acut. Celuy qui arrache les chardons d emmy un bled ou autre chose, Carduorum euulsor, Runcator. Eschardonneuse, f. penac. Carduorum runcatrix. voyez Eschardonneur … Thresor de la langue françoyse
sarcleur — ou bineur, Sartor, vel Sarcitor, Runcator … Thresor de la langue françoyse